wandelavonturen.nl

Vanmorgen vroeg, voor we weg gingen, moest eerst de tuin nog even benat worden. Het is namelijk al twee weken warm tot tropisch (dagelijks boven de 25ºC) dus alles moet 1 tot 2 keer per dag water krijgen. Halverwege de ronde kwam ik bij de waterschaal voor de vogels (onder de Malus), en daar zat een jonge pad op de rand van de steen met het water. Hij schrok van me en sprong snel de klimop weer in. Een korte ontmoeting op de vroege ochtend, maar wel erg leuk!

Om vijf voor halfzeven vertrokken we. Het spetterde zachtjes. Wat meer naar het noorden, nog voor Zwolle, kregen we opeens vrij dichte mist, maar het regenbuitje was over en het zonnetje deed erg zijn best om er doorheen te prikken.

Iets voor achten hadden we de auto geparkeerd. Schoenen aan, rugzakken op en terug naar de bushalte waar we net langs waren gereden. We hadden geen idee of het de goede was, maar bij het bordje gekomen bleek alles te kloppen. Snel liepen we weer terug naar het winkelcentrumpje met een C-1000, waarachter de auto stond. We moesten ons ontbijtje nog kopen, gisteren waren we glad vergeten om bolletjes te halen. Stom, maar we hadden donderdag al weekboodschappen gedaan omdat we gisteravond bij Gert in ziekenhuis Amersfoort (ivm dissectie, scheur in de aortawand) langs gingen. Bolletjes waren dus niet belangrijk blijkbaar.

Met de bus ging de reis naar Assen CS, om vanaf daar na 20 minuten met een 8-persoons busje naar Zuidlaren te gaan. We zaten weer riant met z’n tweetjes, met een leuke, jonge meid achter het stuur. Via o.a. Anloo en Gasteren kwamen we op een van de brinken, in totaal heeft Zuidlaren er zeven, waar de markt van melk en honing bijna begon. Bij een vriendelijk mannetje hebben we een ‘warrelnoest’ voor Corry gekocht. Hij droeg nog een mooi gedichtje voor en vertelde dat als het heel hard regent, het dan stralend weer is. Omdat de regen dan in stralen naar benden komt. Voor onszelf hebben we ook een mooie noest gekocht, en zijn daarna de markt nog even over gelopen. We hebben nog wat potjes honing gekocht en hebben daarna op een terrasje een tosti en een kopje thee genomen. Een heel relaxt en leuk begin van de dag!

Om 10.40 uur liepen we op het punt waar we vorige week waren geëindigd. De route liep eindelijk door het bos, heerlijk op zo’n warme dag als vandaag (31ºC). De zon scheen behoorlijk, maar onze picknickplek vonden we bij de grafheuvels op het balooërveld, in de schaduw van de bomen. We waren vanmorgen langs drassige hooilanden gekomen, vol met bloemen. De Drentse Aa loopt hier ook, deze zijn we een paar keer via bruggetjes over gestoken. Bij de Gasterense duinen zijn we even langs een hunebed gegaan. Altijd leuk.

Aan de rand van het Balooërveld kwamen we een jong stel tegen met twee honden. Ze vroegen of we ergens een pad naar rechts waren tegen gekomen, want ze waren al een tijdje aan het lopen, en wilden weten hoe ze bij de camping terug konden komen. Toen we op de kaart keken bleek dat nog wel een eindje lopen te zijn, dus vroeg ik of ze wel iets te drinken bij zich hadden. Wat ze hadden meegenomen was al op, maar voor de honden waren er onderweg gelukkig genoeg waterplassen en sloten. Wij hadden nog genoeg te drinken bij ons voor de laatste kilometers, dus konden we wel een half litertje Extran missen. Ik weet zeker dat ze dat konden gebruiken.

Wij gingen nu ook weer lopen, achter een aantal andere Pieterpatters aan, die een paar minuten geleden voorbij waren gekomen. Waarvan sommigen toch wel ietwat mank liepen…

Bij het dorpje Rolde, het eindpunt van deze etappe, zijn we “hun” twee hunebedden (D17 en D18) gaan bekijken. Natuurlijk weer twee gezinnen, gezellig met de kids aan het fietsen en op het hunebed klimmen… Dus wat doe je dan? Net als de vorige keer; aanwezig zijn. Dan gaan ze blijkbaar vanzelf weg, en nog snel ook! We konden dus weer in alle rust onze foto’s maken.

Eindpunt van deze dag, we hebben het warm. Spullen in de auto, snel schoenen en sokken uit. Remco moet ook het verband nog van zijn hakken halen maar daarna kunnen de slippers aan. Wat is dat dan lekker zeg! Maar nog steeds erg warm, en toe aan iets drinken en eten. We zijn op een terrasje neergestort en hebben onder het genot van een heerlijk koel en fris witbiertje een behoorlijk zout patatje genuttigd. Het zout konden we wel gebruiken want we hadden vandaag genoeg uitgezweet. Het bier gleed wel erg makkelijk naar binnen, en de patat was zo op.

De route was erg leuk en afwisselend; we liepen veel op de grens van verschillende gebieden, zoals laag en nat met aan de andere kant hoger en droger (heide). We kwamen ook weer langs akkers met aardappels en maïs, maar ook langs drassiger stukjes land, waar ze een ‘natuurlijk’ land van probeerden te maken. Er stond veel bies, met aan de kanten kattenstaart, korenbloemen, koninginnekruid en nog veel meer. Vooral de houtwallen en mooie oude bomen vielen op en braken het landschap van strakke akkers.

Toen we de Drentse Aa over gingen zagen we sporen in de modder: een das? Aan de overkant zagen we verschillende wallen, dus het zou heel goed kunnen.